Asİ_kIsS
| Konu: İlk Sevgiliye ... Salı Tem. 29, 2008 4:20 pm | |
| Ílk aşkım platonik sevgilim; Orta boylu esmer tenliydi. Ben onun peşinde pervane iken; O mağrur, bana hiç yüz vermedi.
Tutsağı olmuştum ümitsiz aşkın, Íçin için yanan bir kordum, Yoksulluk rüzgârları esti bir gün; O sılada, ben uzaklara savruldum.
Gün oldu acılarla kahroldum, Gün oldu bu aşkta teselli buldum, Kim girdiyse gönüle mekân tutmadı, Gönlümün tahtına onu oturttum.
Hep merak ettim; o şimdi nerde? Bir de duydum Ankara’daymış. Onun da başı girmiş derde; Kocası ölmüş, yalnız yaşarmış.
Seneler akıp gitti baharla yazla, Kışların çilesi daha da fazla, Elden bir şey gelmiyor fani dünyada; Başınız sağolsun demekten başka.
Ínsan unutamıyor ilk aşkını, Sevinç’le andım güzel adını, Hayat bu ya, bir gün karşılaşırsak; Esirgeme benden bir selamını.
| |
|