Sus / Mantık / Duygu / CellaT...

Zaman geçiyor...
Oturduğum yerden kalkmayışımın üzerinden de çokça zamanlar geçti.
**Ömrümün hangi anında takılı kaldığımdan dahi bihaber zamanlardayım.
Suskunluğuma neyin ses olabileceği konusunda da herhangi bir fikrim yok.
**Kendine bile yabancılaşmaya başlamış bir kitleyim. "Kitle(!)" Evet, evet, ötesi yok. Ruhumun şimdilerde soluğu kesik.
**Mantık...
Şurada bir köşede olacaktı. Zamansız lazım olur diye hep saklarım bir köşede. Bu yüzden belki beni kırdıklarında gözümden yaş akmıyor. Bu yüzden belki duygusuzlaşıyorum yitiklerimde bile.
Konuşmak ist[em]iyorum...
Başımda yedi baharın sarhoşluğunda kelebekler, kanat çırpıyor. Başım dönüyor bu yaşama hevesinden benim.
**Bir yerlerde incinmişlik var sanki de, zanlı kim? Buralarda düşleri kanlı birini gördünüz mü?
Kırık'ım.
**Bir cellat bana yakınlardan el sallıyor!
Ama...
Dur daha, çok işimiz var[dı].*