Göremiyorum karanlık...bir ışık var ama yürüyemiyorum..
ayaklarım...
yoklar sanki...ışık sönüyor..sen gidiyorsun...
ellerim al senin olsun
ama yoksun...gidiyorsun...
gözlerin...
göremiyorum...
yine karanlık...nerdesin...
arıyorum ama yoksun....ordamısın ? ses var sanki duyamıyorum...nerdesin...
ellerinn...ellerin nerde ? hissetmiyorum....neden soguk burası ? nerdeyim ben ? gitme..ama gidiyorsun...
yoksun...yoksun...cıglıklarım sessizleşiyor..gidiyorsun..
yoksun...çaresizim...mahkum ediyorsun..gitme kal... diyemiyorumm.
ama diyorum şimdi yokluguna serenadla diyorum haykırıyorum
gitme...ama gidiyorsun....
bulamam seni biliyorum...bi kere kaybettim..yoksun...artık biliyorum..
bilmiyorum...gelirmisin ?..hiç gelmedin ki..gelirsin belki..son bi umut işte
bimiyorum...bulamam seni biliyorum !! sadece acı var..hala sen varsın biliyormusn ? hala bakıyorsun bana
orda bir yerlerdesin biliyorum...içimi hala ısıtıyorsun..o titrek duyguları yine hissediyorum...elimde fotografın..
bilirsn aglamayı pek beceremem...içimde ayrılık var...içimde isyan...son görünüyor..göz kırpıyor bana...
sana kırptıgı gibi...
hani elimi tutusun vardı...tüm soğuklugunla orda...ama vardın...tutamıyorum kendimi...düşüyorum...
tutmuyor kimse...kimse yok...sadece biz vardık hani...şimdi yoklugun..
yokluk sarıyor bedenimi..yoklugun sarıyor bedenimi...sensizlik acı veriyor hiç olmadıgı kadar...son yakın
sen yoksun ben gidiyorum...bidaha gelmemecesine..gidiyorum
beynimde yoklugunu çıgıran o ses..kurtuluyorum artık...atıyorum beynimden...ve son mermiyi sürüyorum namluya
yokluguna serenadla anıyorum seni son bikez..yokluguna sesleniyorum...bende geliyorum!!!....
Ruşen Kapcak