Sevgilim sana son sözüm affet beni.

Geçen yıl sonbaharda,
Kırmızı bir gül,
Bırakmıştım kapına,
Onu alıp kokladın mı,
Kurutup koynunda sakladın mı,
Baktıkça beni hatırladın mı?
Kırmızı gül aşkı anlatırmış,
Aşkımı anlatabildim mi?
Bu sonbaharda da,
Kırmızı güllerle geldim kapına,
Binlerce kırmızı gülle,
Evini gül bahçesine,
Yüreğimi aşk cennetine
Çevirecektim…
Kapın kapalıydı,
Sen yoktun,
Gitmiştin,
Kırmızı güller kaldı elimde,
Bir acı var yüreğimde,
Kırmızı güller kurudu,
Sahipsiz öksüz kaldı,
Bense bi çare,
Kapında nöbetteyim hala…

Bu günlerde seni o kadar çok istiyor
O kadar çok kıskanıyorum ki..
O’nun senin adını her andığında;
Kalbimi sıkıyorlar sanki.
Sarhoş olmak unutmak istedim,
Olamadım, yapamadım be güzelim
Yapma bunu bana O’ nunla
Bunu kaldıramam.
Yalandı unuttuğum, sevmediğim seni
Sevgilim seni belki,
Ama kendimi kandıramadım
Bir kaç hafta dayanabildim ancak
Bu günlerde seni o kadar çok istiyor
O kadar çok kıskanıyor,
O kadar çok seviyorum ki
Sevgilim sana son sözüm affet beni.